Όλα ξεκίνησαν στις ηλιόλουστες ακτές της Σάμου, στον ιστορικό οικισμό του Πυθαγορείου, όπου δύο πολύ διαφορετικά αλλά εξίσου παθιασμένα μονοπάτια συνέκλιναν. Ο Τάσος και ο Ιάσωνας—δύο άνθρωποι που η ζωή τους είχε οδηγήσει σε διαφορετικούς δρόμους—βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο, ενωμένοι από ένα όραμα να φέρουν επανάσταση στη φιλοξενία.

Για τον Τάσο η αγάπη για τη φιλοξενία ήταν πρακτικά κωδικοποιημένη στο DNA του. Μεγάλωσε κυριολεκτικά σε ξενοδοχεία, απορροφώντας τις λεπτομέρειες που μεταμορφώνουν μια απλή διαμονή σε μια αξέχαστη εμπειρία. Από τρυφερή ηλικία, έβλεπε, άκουγε και μάθαινε— εμβαθύνοντας στις πιο μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τους επισκέπτες να χαμογελούν όταν μπαίνουν στο δωμάτιό τους ή απολαμβάνουν ένα γεύμα κάτω από τον ελληνικό ήλιο. Πάνω από δύο δεκαετίες στον ξενοδοχειακό κλάδο —συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης καταστημάτων κύρους στην Ελλάδα— ο Τάσος ονειρευόταν να τελειοποιήσει την τέχνη της φιλοξενίας. Εργάστηκε σε κάθε θέση που μπορούσε κανείς να φανταστεί, από ρόλους εισαγωγικού επιπέδου μέχρι ανώτερα στελέχη, αναζητώντας διαρκώς έναν τρόπο να ξεπεράσει τις προσδοκίες κάθε επισκέπτη. Η εμπειρία του τον δίδαξε ότι η πραγματική φιλοξενία περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από ένα άνετο κρεβάτι. Έχει να κάνει με την εξατομίκευση, τη βιωσιμότητα και πάνω από όλα την ελευθερία επιλογής τόσο για τους επισκέπτες όσο και για τους ξενοδόχους.​

Η ιστορία του Ιάσωνα ξεκινάει στην Ελλάδα, με πτυχίο Χημικού Μηχανικού. Ωστόσο, η δίψα του για γνώση και η ορμή του για καινοτομία τον οδήγησε πέρα ​​από τη θάλασσα στο London School of Economics (LSE), όπου τελειοποίησε τις τεχνικές της Στρατηγικής Διοίκησης. Καθοδηγούμενος από μια ανήσυχη περιέργεια, πέρασε χρόνια ζώντας σε τρεις διαφορετικές χώρες, ανεβαίνοντας εταιρικές σκάλες στις σφαίρες της οικονομικής ηγεσίας των παγκόσμιων βιομηχανικών κολοσσών. Αλλά ακόμα κι όταν ευδοκιμούσε στο εξωτερικό, η έλξη της πατρίδας του -η ζεστασιά, η ψυχή της, οι απεριόριστες δυνατότητές της- δεν τον άφησαν ποτέ. Κάθε νέος ρόλος, κάθε νέος προορισμός, διεύρυνε την κατανόησή του για τις παγκόσμιες επιχειρήσεις και όξυνε την επιθυμία του να κάνει κάτι εξαιρετικό, κάτι που θα είχε απήχηση στον κόσμο που είχε αφήσει πίσω του.